||
โมเลกุลน้ำชอบเกาะพื้นผิววัสดุที่ชอบน้ำ เช่น แก้ว เซรามิก โลหะ
เมื่อเทน้ำช้า ๆ น้ำที่ถึงขอบปากภาชนะจะถูก แรงยึดเกาะดึงไปตามขอบ
ผลคือ น้ำจะ “ไหลย้อน” ไปตามผนังด้านนอกแทนที่จะตกลง
โมเลกุลน้ำดึงดูดกันเอง ทำให้น้ำรวมตัวเป็นสายหรือหยด
แรงตึงผิวช่วยให้น้ำสามารถ ยึดติดกับขอบปากแก้ว ได้แม้เริ่มจะตกลง
เมื่อรวมกับแรงยึดเกาะ → น้ำจึง “โอบ” ขอบแก้วแล้วไหลย้อน
ถ้าเทน้ำ ช้าเกินไป แรงเฉื่อยไม่พอเอาชนะแรงยึดเกาะ → น้ำไหลย้อน
ถ้าเทน้ำ เร็วพอ แรงเฉื่อยชนะ → น้ำตกลงตรง ๆ ไม่ย้อน
ผิวภาชนะเปียกหรือสกปรก → เพิ่มแรงยึดเกาะ
ปากภาชนะไม่มีปากยื่น (spout) → น้ำไม่มีทางให้แยกตัวเป็นสายตรง
เทให้เร็วขึ้นเล็กน้อย → เพิ่มแรงเฉื่อย
ใช้ปากภาชนะที่ มีปากยื่นเป็นมุมแหลม (เหมือนกาน้ำร้อน)
ทำให้ปากภาชะ แห้งและสะอาด ก่อนเท
เคลือบสารกันน้ำ (hydrophobic coating) → ลดแรงยึดเกาะ
น้ำไหลย้อนเพราะ แรงยึดเกาะและแรงตึงผิวดึงน้ำไปตามขอบปากภาชนะ
ถ้าเทช้าเกินไป แรงเฉื่อยไม่พอเอาชนะ → เกิดปรากฏการณ์ teapot effect