สมาชิก kulasang.net เท่านั้นถึงจะสามารถเข้าเนื้อหาได้อย่างสมบูรณ์
คุณจำเป็นต้อง เข้าสู่ระบบ เพื่อดาวน์โหลดหรือดูไฟล์แนบนี้ คุณยังไม่มีบัญชีใช่ไหม? สมัครสมาชิก
x
เคล็ดลับจากหนังสือขายดีระดับโลก "WhatGot You Here Won't Get You There" by Marshall Goldsmith and Mark Reiter อุปนิสัยที่ 1– มุ่งแต่จะเอาชนะ การมุ่งเอาชนะในทุกๆ เหตุการณ์ ทุกเวลาทุกนาทีสังเกตุดูได้ง่ายๆ จากนิสัยที่ชอบ เถียงเพื่อจะพยายามเอาชนะเสมอๆ นั้นเองการมุ่งเอาชนะมากเกินไป คือความท้าทายอันดับ 1 เลยก็ว่าได้ อุปนิสัยที่ 2 – ใส่คุณค่ามากเกินไป ทุกครั้งที่พูดคุยกัน คนที่มีนิสัยแบบนี้มักจะพยายามใส่ความคิดที่ตัวเองเชื่อว่ามันมีคุณค่าลงไปในการพูดคุยเสมอ จนบางครั้งมันทำให้คนที่เสนอไอเดียหรือความคิดดีๆเหล่านั้นเหลือความภาคภูมิใจในความคิดของตัวเองน้อยลงกว่าเดิม อุปนิสัยที่ 3 – ตัดสินผู้อื่นก่อน นิสัยของการตีคุณค่า ตีตรา และประเมินมาตรฐานแทนคนอื่นก่อนที่จะได้รู้จักเขาจริงๆ ซะอีก อุปนิสัยที่ 4 – ให้ความคิดเห็นที่ไม่เกิดประโยชน์ การให้ความคิดเห็นที่ไม่เกิดประโยชน์อะไรบางครั้งมันทำให้คนที่ได้รับความคิดเห็นจากเขารู้สึกปวดใจกลับไปด้วยซ้ำ อุปนิสัยที่ 5 – เริ่มต้นด้วยคำว่า“ไม่” “แต่” “ไม่อย่างไร…” เวลาที่เริ่มต้นการพูดคุยหรือการรับฟังไอเดียต่างๆ คนที่เริ่มต้นประโยคด้วยคำว่า “ไม่”“แต่” “ไม่ว่าอย่างไร..” มันส่งผลให้คนที่รับฟังข้อความนี้จากเรารู้สึกว่า “ฉันผิด”และมันก็เชื่อมโยงกับอุปนิสัยแรกที่บอกว่า “คุณต้องการเอาชนะตลอดเวลา”นั้นเอง อุปนิสัยที่ 6 – ชอบอวดให้โลกรู้ว่ากูเจ๋ง ด้วยความที่ต้องการจะเอาชนะต้องการจะเป็นที่หนึ่งในห้องประชุม ที่ทำงาน หรือแม้แต่ที่บ้านการอวดให้รู้ว่ากูเจ๋ง ไม่ได้ช่วยให้สัมพันธ์ภาพมันดีขึ้นเลย มันปลุก “อีโก้” ในตัวเรา และทำให้เราไม่รับฟังใคร อุปนิสัยที่ 7 – พูดทั้งๆที่โกรธ คงไม่ต้องอธิบายมากใช่ไหมครับเมื่อโกรธ…. ก็ขาดสติ เมื่อขาดสติ…. ปัญหาเล็กๆก็กลายเป็นปัญหาใหญ่ได้ง่ายๆ อุปนิสัยที่ 8 – ชอบปฏิเสธและหาเหตุผลว่าทำไมมันไม่เวิร์ค ชอบหาเหตุผลในเชิงลบ และความคิดลบๆ มาอธิบายว่าไอเดียหรือความคิดคนอื่นมันไม่ดีอย่างไร อธิบายว่าทำไมมันถึงไม่ได้ผลแทนที่จะช่วยกันค้นหาว่า… จะทำให้ดีขึ้นกว่าเดิมได้อย่างไร อุปนิสัยที่ 9 – กั๊กข้อมูล เพราะกลัวว่าคนอื่นจะรู้ทันตัวเองจึงเก็บข้อมูลความรู้เอาไว้กับตัวเอง ไม่แบ่งปัน และไม่บอกใคร ไม่เว้นแม้กระทั่ง…เพื่อนร่วมทีมของตัวเอง อุปนิสัยที่ 10 – ล้มเหลวในการให้ความสำคัญกับผู้คน มันเป็นเรื่องยากมากที่จะเอ่ยปากชื่นชมหรือมอบรางวัลให้กับใคร ไม่ว่าเขาคนนั้นจะทำงานสำเร็จ หรือออกมาดีแค่ไหนพวกเขาลืมให้ความสำคัญกับคนของเขาไปทั้งๆ ที่มันทำได้ง่ายมากๆ แค่เพียงเอ่ยปากว่า “ขอบคุณ” ก็มีความหมายมหาศาลแล้วสำหรับทีมงานของเขา อุปนิสัยที่ 11 – เสนอหน้ารับความชอบที่ตัวเองไม่ควรได้รับ เป็นนิสัยที่สร้างความเจ็บปวดให้กับเพื่อนร่วมงานหรือผู้ใต้บังคับบัญชาอย่างมาก… บอกได้เลย อุปนิสัยที่ 12 – ชอบหาข้อแก้ตัว ด้วยตำแหน่ง และความสำเร็จที่ค้ำคอเอาไว้บางครั้งมันก็เป็นเรื่องยากที่จะยอมรับบางอย่าง ดังนั้นการหาข้ออ้างดูจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด อุปนิสัยที่ 13 – ติดกับอดีตที่ผ่านมา มันง่ายจริงไหมครับที่จะบอกว่า… “มันผิดพลาด เพราะคนที่ทำเอาไว้เมื่อก่อน เริ่มต้นมาไม่ดี” “คุณไม่เข้าใจหรอกว่าทำไมมันถึงล้มเหลว คุณรู้ไหมว่าที่ผ่านมา พ่อกับแม่ผมสอนผมว่าว่ายังไง?” ซึ่งมันเกี่ยวกันไหมล่ะนั้น! อุปนิสัยที่ 14 – ชอบเป็นซุปเปอร์สตาร์ ใครๆ ก็อยากมีคนรักคนเอาใจจริงไหมครับแต่ถ้าหากว่าเราไม่ระวังให้ดี เราอาจจะมีอุปนิสัยชอบการประจบประแจง ที่ทำให้คนรอบๆตัวต้องพยายามเอาอกเอาใจเรา เพียงเพื่อให้เราชอบ ทั้งๆที่เขาไม่ได้ทำให้งานก้าวหน้าไปเลยแม้แต่น้อย อุปนิสัยที่ 15 – ไม่ยอมแสดงความเสียใจ การไม่ยอมรับว่าสิ่งที่เขาทำอยู่นั้นผิดหรือมีผลกระทบในเชิงลบกับองค์กรของเขา แม้บางครั้งถึงรู้ว่าตัวเองอาจทำได้ไม่ดีหรือมีข้อผิดพลาด แต่มันก็เป็นเรื่องยากอยู่ดีที่จะเอ่ยปากบอกคนอื่นว่า… “ขอโทษ” อุปนิสัยที่ 16 – ไม่ยอมรับฟัง การฟัง ไม่ใช่แค่การนั่งอยู่และปล่อยให้คู่สนทนาพูดไปเรื่อยๆ เท่านั้น แต่การฟัง คือการใส่ใจการให้ความสนใจในสิ่งที่คนอื่นกำลังพูดกับเราอย่างแท้จริง อุปนิสัยที่ 17 – ชมใครไม่เป็น ใครๆ ก็อยากได้รับคำชมจริงไหมครับ? แต่สำหรับคำชมจากผู้นำบางคน การจะได้ยินคำชมนั้น มันยากเสียยิ่งกว่าโคตรยากเสียอีก อุปนิสัยที่ 18 – ใครพูดมา…ตาย! ถ้าไม่อยากถูกไล่ออก ไม่อยากถูกลดเงินเดือนไม่อยากโดนตัดโบนัส อย่าได้ไปให้ข้อแนะนำแก่คนที่มีนิสัยแบบนี้ทีเดียวเชียวเพราะเขาพร้อมจะฆ่าคุณให้ตายในทันที แม้ว่าเรื่องนั้นจะเป็นเรื่องจริงก็ตาม อุปนิสัยที่ 19 – การโยนขี้ให้คนอื่น การทำให้คนอื่นต้องอับอายขายหน้าหรือต้องรับความผิดนั้นไป ทั้งๆ ที่ตัวเองก็รู้อยู่แก่ใจว่า….. “คุณคือคนทำ” อุปนิสัยที่ 20 – นี่คือตัวฉัน! คนที่เอาตัวรอดจากทุกๆเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นด้วยคำพูดสุดคลาสสิคที่ว่า… “มันเป็นแบบนี้ก็เพราะฉันเป็นแบบฉันนี้ไงล่ะ” มันแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว แถม! อุปนิสัยที่ 21– การหลงไหล เมามันส์แต่กับเป้าหมาย! สาเหตุที่ Marshall เขียนอุปนิสัยที่21 แยกออกจาก อุปนิสัยทั้ง 20ข้อก่อนหน้านี้ เพราะว่ามันเป็นอุปนิสัยที่เป็นรากเหง้าของพฤติกรรมแย่ๆ ต่างๆ ความหลงไหลกับเป้าหมายมันเกิดจากความเข้าใจผิดที่ว่า “ความสุขที่แท้จริงจะเกิดขึ้นเมื่อเขาทำเงินได้มหาศาล ความสุขจะเกิดได้เมื่อเขาลดน้ำหนักได้ 60ปอนด์ หรือความสุขจะเกิดขึ้นได้เมื่อเขาได้เลื่อนขั้นและมีห้องทำงานพิเศษส่วนตัว” มันทำให้คนหลงวิ่งบ้าไปกับเป้าหมายที่ตั้งเอาไว้เพียงอย่างเดียวเท่านั้นมันทำให้คนฝากความสุขทั้งหมดของชีวิตเอาไว้กับสิ่งที่ยังมาไม่ถึงทำให้เขามองไม่เห็น ไม่ภาคภูมิใจ และไม่เคยชื่นชมในสิ่งที่เกิดขึ้นในปัจจุบันเลย หลายคน ทำงานจนสำเร็จตามเป้าหมายแต่องค์กรและทีมงานต่างหนีหาย กระจายไปคนละทาง หลายคนพยายามหาเงินมากมายเพื่อจะมาดูแลครอบครัวในวันที่ไม่เหลือครอบครัวให้ดูแลแล้ว หลายคนเอาเวลามาสั่งสอนคนอื่นในขณะที่ไม่เคยเอาสิ่งนั้นมาฝึกฝนกับตัวเอง คุณคงไม่อยากให้วันสุดท้ายของชีวิตคุณต้องถามตัวเองว่า… “นี่ฉันทำอะไรลงไป”ใช่ไหม? ขอขอบพระคุณเจ้าของเรื่องและผู้ที่แชร์เรื่องนี้มาให้อ่าน |